- beyhûde
- (F.)[ ﻩدﻮﻬﻴﺑ ]boş, boşuna.
Osmanli Türkçesİ sözlüğü . 2015.
Osmanli Türkçesİ sözlüğü . 2015.
beyhude — sf., Far. bīhūde 1) Yararsız, anlamsız Beyhude münakaşalar olacağını anladı. P. Safa 2) zf. Boşuna Beyhude kendini öldürteceksin. R. N. Güntekin Birleşik Sözler beyhude yere … Çağatay Osmanlı Sözlük
beyhude yere — zf. Boşuna Ormanları beyhude yere kesilmekten, tahripten kurtaracağım. S. F. Abasıyanık … Çağatay Osmanlı Sözlük
BEYHÛDE — f. Boşuna. Boş yere. Faydasız … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
çörçak — beyhude kelam, efsane … Çağatay Osmanlı Sözlük
kalmaş — beyhude söyleyici … Çağatay Osmanlı Sözlük
kıtılmak — beyhude söz söylemek … Çağatay Osmanlı Sözlük
kolmaş — beyhude kelam süyleyici … Çağatay Osmanlı Sözlük
kumakcı — beyhude söyleyici, şakacı, güldürücü … Çağatay Osmanlı Sözlük
yava — beyhude söz, saçma kelam gaib, zai , yabancı, düşmen … Çağatay Osmanlı Sözlük
BIZR — Beyhûde, boşu boşuna … Yeni Lügat Türkçe Sözlük